വ്രീളാവിവശയായരികിലണഞ്ഞൊരു
മലയാളകവിതേ നിന്‍ കാതില്‍
അകതാരില്‍ വിരിയുന്നോരനുരാഗ രാഗത്തിന്‍
അതിലോലഭാവമൂറും വരികള്‍ മൂളാം.
സാഗരനീലിമയേന്തും മിഴികളില്‍
സന്ധ്യാംബരം തോല്ക്കും കവിളിണയില്‍
മധുരമനോഹര ശീലുകളെഴുതാനെന്‍
അധരപുടങ്ങള്‍ കൊതിച്ചീടുന്നു.
(വ്രീളാവിവശയായ്...)
കുനുകൂന്തലളകങ്ങളലതല്ലും നെറ്റിയില്‍
സീമന്തസിന്ദൂരമായ് അരികിലെത്താം
പ്രണയമരന്ദമുറങ്ങുന്ന മൊട്ടുകള്‍
ചുംബിച്ചുണര്‍ത്തുന്ന ഭ്രമരമാകാം
(വ്രീളാവിവശയായ്......)
